Socjalizacja szczeniąt
Ciągle jeszcze niewielu właścicieli docenia rolę hodowcy, który w
pierwszych tygodniach życia zapewnia szczeniętom odpowiednie warunki do
prawidłowego rozwoju. W naszej małej, domowej hodowli rozpoczynamy socjalizację szczeniąt już od pierwszych dni. Czuwamy nad ich bezpieczeństwem dzień i noc. Dbamy o właściwe odżywianie i suplementację suki w czasie ciąży i laktacji. Kojec, gdzie przebywa matka ze szczeniętami utrzymywany jest w czystości i znajduje się blisko nas. Nasze psy mieszkają z nami w domu i są pełnoprawnymi członkami naszej rodziny. Poniżej w kilku punktach przedstawię plan socjalizacji szczeniąt w hodowli. Dzięki temu szczeniaki opuszczające nasz dom są zrównoważone, pewne siebie, stabilne emocjonalnie, odporne psychicznie, ufne i serdeczne wobec ludzi i innych zwierząt
oraz przyuczone do korzystania z mat.
Od pierwszych chwil życia oswajamy maluchy z naszym zapachem i dotykiem, od 3. dnia życia stosujemy wczesną stymulację neurologiczną: stymulacja łapek, ułożenie szczenięcia w pozycji pionowej, ułożenie na plecach, ułożenie na innym podłożu niż to, którym jest wyłożone legowisko. Po dwóch tygodniach zapoznajemy stopniowo szczenięta z różnymi dźwiękami, hałasami, powierzchniami, terenem, pomieszczeniami, ludźmi itp., aby ludzki świat nie był im obcy i w przyszłości nic nie wywoływało w nich lęku.
Przyzwyczajamy szczeniaki do głaskania, podnoszenia, dotykania łap, brzucha, uszu, zaglądanie do
pyszczka i oczu. Maluchy poruszają się pod naszą czujną opieką po całym domu, dzięki temu poznają różne pomieszczenia, podłoża, dźwięki, zapachy. Zabawa z rodzeństwem to ich codzienność
Po pierwszym szczepieniu odwiedzają naszą hodowlę rodzina, przyjaciele, znajomi. Nasze psy mają również kontakt z mieszkającym z nami kotem Charliem. Życie rodzinne toczy się w obecności szczeniąt, dlatego codzienne hałasy jak odkurzacz, suszarka, mikser, telewizor nie są im obce. Nasze maluchy mają do zabawy dużą ilość różnych zabawek, zarówno miękkich jak i
plastikowych, drewnianych czy nawet metalowych, pamiętamy by nie
stanowiły zagrożenia dla szczeniaka. Czuwamy nad bezpieczeństwem i już na wczesnym etapie eliminujemy niepożądane zachowania, np. gryzienie braci i sióstr czy gryzienie rąk
Stosujemy w naszej pracy złotą dwunastkę Margaret Hughes- labirynty, przeszkody, różne podłoża, różni ludzie, różne dźwięki i miejsca, nauka zabawy z człowiekiem. Wszystkie nowe bodźce wprowadzane są stopniowo i powoli. Westy to psy, które będą często klientami salonów groomerskich, dlatego też już w hodowli przyzwyczajamy je do stania na wysokim stoliku, obcinania pazurów, czesania, odgłosów maszynki do strzyżenia, suszenia suszarką. Uczymy psy czystości i załatwiania się na matę.
Szczeniaki opuszczają naszą hodowlę w wieku 10 tygodni. Odpowiedzialność za dalszą socjalizację przejmuje nowy opiekun. Nie wolno zaniedbać tego najważniejszego etapu rozwoju szczeniaka, który trwa do 16 tygodnia życia.
